CIEKAWY ZESTAW PISTOLETÓW KAPISZONOWYCH POJEDYNKOWYCH Z 1825r. (2-1013-G)

ZESTAW PISTOLETÓW POJEDYNKOWYCH Z XVIII W.

WYOBRAŹ SOBIE JAK TEN PIĘKNY ZESTAW REPLIK UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.

WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.

 (2-1013-G)

Cena nie zawiera skrzyneczki. Aby ją zamówić wystarczy wysłać do nas maila w tej sprawie po dokonaniu zakupu.

Materiał:
stop cynku i aluminium oraz drewno

Producent: Denix Hiszpania

długość 39,5 cm
waga: 1,1 kg

To nie są blaszane zabawki tylko realistyczne repliki, których wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane na oryginałach).

Nasze repliki broni palnej wykonane są ze specjalnych stopów, co uniemożliwia przystosowanie ich do wystrzeliwania jakiejkolwiek amunicji (nasze repliki są pozbawione jakichkolwiek cech broni w rozumieniu ustawy o broni i amunicji). Nie jest to broń prawdziwa pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu ustawy o broni i amunicji, gdzie proces pozbawiania cech użytkowych jest bardzo rygorystycznie regulowany prawem (specjalne zakłady rusznikarskie itp.). Nasze repliki nie stanowią broni lub jej przeróbek i jako repliki mogą być kupowane bez zezwoleń. Repliki broni palnej w naszym sklepie stanowią wyłącznie artykuły dekoracyjne.

Poniżej kilka interesujących danych:

Taka broń była niezwykle celna na odległości 20 jardów, gdyż większość pojedynków odbywała się właśnie na taką odległość. Zazwyczaj pistolety tego typu oraz ich repliki są wyposażone w najprostszy celownik. Znane są także przypadki oszustw. Niektórzy uczestnicy pojedynków wykonywali na części lufy bruzdowanie, w taki sposób aby pozostawić gładką jedynie końcową część lufy. Działanie takie znacznie zwiększało celność broni. Dodatkowo celność zwiększały bardzo delikatne i czułe spusty, które nie wymagały użycia siły jak przy tradycyjnych pistoletach.

"Broń czarnoprochowa - rodzaj broni palnej w której wystrzelenie pocisku jest efektem gwałtownego spalania czarnego prochu. Dziś taką broń w użyciu bojowym prawie zupełnie zastąpiła broń, w której spalane są różnego rodzaju prochy bezdymne, tzw. nitro.

Bronią czarnoprochową są wszelkiego rodzaju działa i broń ręczna produkowane do końca XIX wieku (a także ich późniejsze repliki), gdyż w tym wieku wynaleziono inne materiały miotające poza prochem czarnym, z reguły znacznie skuteczniejsze i nie wytwarzające dymu (prochy bezdymne). Broń czarnoprochowa była najczęściej ładowana odprzodowo, tj. od strony lufy, osobno prochem i pociskiem, ewentualnie wieloma pociskami, różnymi elementami uszczelniającymi takimi jak przybitki, flejtuchy. Istnieją też liczne przykłady broni czarnoprochowej odtylcowej, np. niemiecki model 1842, tzw. karabin Dreysego. W późnej broni czarnoprochowej często stosowano amunicję scaloną, bocznego bądź centralnego zapłonu, w papierowych gilzach lub łuskach.

W działach i wczesnej ręcznej broni palnej, np. rusznicach, samopałach, proch zapalał tlący się lont umieszczony w otworze w lufie w miejscu, gdzie znajdował się ładunek. Od XV wieku w broni ręcznej wykorzystywano różne typu mechanizmu odpalającego ładunek za pociągnięciem spustu - zamki: lontowy, kołowy, skałkowy, kapiszonowy, iglicowy (używany w broni na amunicję scaloną, najczęściej w 2. połowie XIX wieku), występujące w licznych wariacjach. Większość egzemplarzy broni czarnoprochowej odprzodowej miała lufę gładką, ze względu na trudności techniczne wykonania gwintu, a także przede wszystkim kłopotliwe ładowanie broni gwintowanej od przodu, kiedy pocisk trzeba było przepchnąć przez całą lufą, uważając jednocześnie aby go nie odkształcić. Istniały jednak egzemplarze gwintowane, przeznaczone szczególnie do polowania, dla strzelców wyborowych itp. W późniejszej broni odtylcowej lufę najczęściej gwintowano, w ten sposób znacznie zwiększając jej celność. W broni ręcznej przeznaczonej do strzelania śrutem - niektórych strzelbach myśliwskich, garłaczach, a także w kartaczach, gwintu nigdy nie stosowano. Broń czarnoprochowa może być przeznaczona do strzelania zarówno kulami, pociskami niekulistymi (tylko gwintowana), jak i śrutem"1.

\"Zamek kapiszonowy wynaleziony został w 1818 roku, po czym na przełomie lat 30. i 40. XIX wieku wprowadzono go do powszechnego użycia w armiach, częściowo wypierając starszy zamek skałkowy. Zamek kapiszonowy był prostszy w użyciu i pewniejszy w działaniu (odpadała konieczność podsypywania prochu na panewkę i wrażliwość na czynniki pogodowe), przyczyniając się do rozwoju broni strzeleckiej. W drugiej połowie XIX wieku został jednak wyparty przez broń odtylcową na naboje zespolone\"2.




1-Broń czarnoprochowa [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2008-09-6 12:41Z [dostęp: 2008-09-9 17:21Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bro%C5%84_czarnoprochowa&oldid=13980739

2-Zamek kapiszonowy [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2008-05-5 18:04Z [dostęp: 2008-10-30 17:52Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamek_kapiszonowy&oldid=12406598